یکی از دلیلهای انقراض جانوران نابودی تدریجی یا ناگهانیِ زیستبومهای آنهاست. چنین چیزی یا میتواند بهدلیل آلوده شدن محیط زندگی جاندار باشد و یا بهدلیل کوچکشدن منطقهٔ شکار جاندار بهدلیل وارد شدن یک گونهٔ شکارچی قویتر در آن منطقه. در این صورت، جاندار نمیتواند به بقا ادامه دهد و منقرض میشود. آلودگی مکان زیست میتواند به نابودی کامل یک گونه در یک ناحیه منجر شود که این فرایند میتواند بهسرعت و یا با گذر زمان انجام شود. نابودی جنگلهای استوایی که منجر به از میانرفتن زیستبومهای بسیار گشته، یکی از نمونههای انقراض بهدلیل نابودی زیستبومهاست.
تخریب زیستگاه توسط فعالیتهای انسانی اغلب به منظور بهرهگیری از منابع طبیعی برای تولیدات صنعتی و شهرسازی انجام میشود. پاکسازی زمینها برای فعالیتهای کشاورزی یکی از دلایل اصلی نابودی زیستگاهها است. از دیگر عوامل مهم میتوان به معدنکاری، چوببری، ترال، و گسترش شهرها اشاره کرد. تخریب زیستگاه هم اکنون به عنوان نخستین عامل انقراض جانوران در جهان معرفی شدهاست.
افزایش جمعیت
غلبه انسانها در بیوسفر نتیجه افزایش تعداد آنها و پیشرفت فن آوری است. افزایش جمعیت کره زمین در قرن اخیر ناراحت کننده بود و مهمترین دلیل آن کاهش مرگ و میر است. این افزایش ، منابع کره زمین را دچار مخاطره کرده و رفته رفته زیستگاه را تخریب میکند. چشمگیرترین اثر انسان بر اکوسیستمهای طبیعی ، تخریب زیستگاه است این تخریب عمدتا از فشار کشاورزی زیاد ، صنعتی شدن ، شهرنشینی و نیز تخریب منابعی همچون جنگلها ایجاد میشود.
گسترش کشاورزی
افزایش زمینهای شاورزی بسیاری از زیستگاهها را تخریب نموده است بطوری که باتلاقها و برکهها در روند کشاورزی خشک شده و تاثیر مساعد آنها بر رویش گیاهی و جانوری از بین میرود. نیز آبیاری زمینهای کشاورزی ، مناطق خشکی پسند را نابود میسازد. بسیاری از ساختارهای اساسی جنگلی جهت انجام کشاورزی از بین رفتهاند این پدیده در مناطق معتدله بیشتر دیده میشود.
برهم زدن زمین(Scarification)
این اصطلاح عمومی برای شرح تخریبهایی در سطح زمین استفاده میشود که در اثر استخراج مواد معدنی سنگهای معدنی و... بوجود میآید. استخراج از معادن باز تاثیر فراوانی بد اکوسیستم دارد زیرا لایههای سطحی را به کلی واژگون میکند. استخراج مواد از لایههای زیرین زمین اغلب با خروج مواد سمی همراه است و این مواد اکوسیستمهای همجوار را تحت تاثیر قرار میدهد و گاهی 50 سال زمان لازم است تا در زمینهای مسموم شده دوباره رویش گیاهی صورت گیرد.
شهرنشینی
افزایش تعداد شهرهای جهان با افزایش جمعیت کره زمین و افزایش صنعتی شده همراه است. سروصدا ، آلودگی و تخریب زمینها از جمله عوامل موثر در تخریب زیستگاه است. همگام با ساخته شدن یک شهر یک اکوسیستم از بین میرود ولی از طرف دیگر ، اکوسیستمهای دست ساخته بشر ، در شهر بوجود میآیند.
چرای بیش از اندازه در مراتع طبیعی
استفاده ممتد از مراتع طبیعی بدون بازگرداندن مواد تغذیهای خارج شده از آن یکی از جنبههای مهم اکثر مراتعی است از که آنها استفاده اقتصادی میکنند. در بسیاری از مراتع پدیده چرای بیش از حد نیز به منظور دستیابی به بهره اقتصادی انجام میگیرد. و نتیجه این عمل ، از بین رفتن رویش گیاهی و تخریب خاک و در نتیجه تخریب اکوسیستم و کاهش ظرفیت محیطی میباشد.
از بین رفتن جنگلها
افزایش نیاز بشر به غذا و کاغذ عاملی بود که باعث شده روند تخریب جنگلها سرعت یابد. هر چند در بعضی از مناطق ، از جمله: مناطق معتدله ، فعالیت جنگلکاری رشد یافته است ولی این پدیده نتوانسته همپای تخریب جنگلها پیش برود و میتوان گفت تا به حال ناموفق بوده است. تخریب یک رویش جنگلی چرخه عناصر معدنی را تخریب میکند علاوه بر پدیدههای مربوط به آب نیز مختل گردیده و به اکوسیستمها آسیب اساسی میرساند.
ایجاد زیستگاههای جدید
سطوح شهری
شهرها و روستاها زیستگاههای مختلفی را برای موجودات زنده فراهم ساختهاند. مثل گیاهان و جانوران ممکن است در پارکها ، باغچهها ، فاضلابها و یا حتی خانهها زندگی کنند. بطوری که ، مناطق شهری زیستگاههای مناسبی را برای برخی پستانداران مثل روباه ، جوجه تیغی و موش ایجاد نمودهاند اما موشهای بزرگ مهمترین زباله خوارهای پستاندار شهرها محسوب میشوند. طبق برآوردهای انجام شده یک کیلومتر از مجاری فاضلاب میتواند 500 موش را در خود جای دهد. موشها به عنوان ناقلان بسیاری از جمله باکتری عامل بیماری لپتوسپروسیس محسوب میگردند. سگهای اهلی و گربهها نیز مهمترین ناقلان انگلهایی چون کرمهای پهن و گرد میباشند.
تخریب زیستگاه توسط فعالیتهای انسانی اغلب به منظور بهرهگیری از منابع طبیعی برای تولیدات صنعتی و شهرسازی انجام میشود. پاکسازی زمینها برای فعالیتهای کشاورزی یکی از دلایل اصلی نابودی زیستگاهها است. از دیگر عوامل مهم میتوان به معدنکاری، چوببری، ترال، و گسترش شهرها اشاره کرد. تخریب زیستگاه هم اکنون به عنوان نخستین عامل انقراض جانوران در جهان معرفی شدهاست.
افزایش جمعیت
غلبه انسانها در بیوسفر نتیجه افزایش تعداد آنها و پیشرفت فن آوری است. افزایش جمعیت کره زمین در قرن اخیر ناراحت کننده بود و مهمترین دلیل آن کاهش مرگ و میر است. این افزایش ، منابع کره زمین را دچار مخاطره کرده و رفته رفته زیستگاه را تخریب میکند. چشمگیرترین اثر انسان بر اکوسیستمهای طبیعی ، تخریب زیستگاه است این تخریب عمدتا از فشار کشاورزی زیاد ، صنعتی شدن ، شهرنشینی و نیز تخریب منابعی همچون جنگلها ایجاد میشود.
گسترش کشاورزی
افزایش زمینهای شاورزی بسیاری از زیستگاهها را تخریب نموده است بطوری که باتلاقها و برکهها در روند کشاورزی خشک شده و تاثیر مساعد آنها بر رویش گیاهی و جانوری از بین میرود. نیز آبیاری زمینهای کشاورزی ، مناطق خشکی پسند را نابود میسازد. بسیاری از ساختارهای اساسی جنگلی جهت انجام کشاورزی از بین رفتهاند این پدیده در مناطق معتدله بیشتر دیده میشود.
برهم زدن زمین(Scarification)
این اصطلاح عمومی برای شرح تخریبهایی در سطح زمین استفاده میشود که در اثر استخراج مواد معدنی سنگهای معدنی و... بوجود میآید. استخراج از معادن باز تاثیر فراوانی بد اکوسیستم دارد زیرا لایههای سطحی را به کلی واژگون میکند. استخراج مواد از لایههای زیرین زمین اغلب با خروج مواد سمی همراه است و این مواد اکوسیستمهای همجوار را تحت تاثیر قرار میدهد و گاهی 50 سال زمان لازم است تا در زمینهای مسموم شده دوباره رویش گیاهی صورت گیرد.
شهرنشینی
افزایش تعداد شهرهای جهان با افزایش جمعیت کره زمین و افزایش صنعتی شده همراه است. سروصدا ، آلودگی و تخریب زمینها از جمله عوامل موثر در تخریب زیستگاه است. همگام با ساخته شدن یک شهر یک اکوسیستم از بین میرود ولی از طرف دیگر ، اکوسیستمهای دست ساخته بشر ، در شهر بوجود میآیند.
چرای بیش از اندازه در مراتع طبیعی
استفاده ممتد از مراتع طبیعی بدون بازگرداندن مواد تغذیهای خارج شده از آن یکی از جنبههای مهم اکثر مراتعی است از که آنها استفاده اقتصادی میکنند. در بسیاری از مراتع پدیده چرای بیش از حد نیز به منظور دستیابی به بهره اقتصادی انجام میگیرد. و نتیجه این عمل ، از بین رفتن رویش گیاهی و تخریب خاک و در نتیجه تخریب اکوسیستم و کاهش ظرفیت محیطی میباشد.
از بین رفتن جنگلها
افزایش نیاز بشر به غذا و کاغذ عاملی بود که باعث شده روند تخریب جنگلها سرعت یابد. هر چند در بعضی از مناطق ، از جمله: مناطق معتدله ، فعالیت جنگلکاری رشد یافته است ولی این پدیده نتوانسته همپای تخریب جنگلها پیش برود و میتوان گفت تا به حال ناموفق بوده است. تخریب یک رویش جنگلی چرخه عناصر معدنی را تخریب میکند علاوه بر پدیدههای مربوط به آب نیز مختل گردیده و به اکوسیستمها آسیب اساسی میرساند.
ایجاد زیستگاههای جدید
سطوح شهری
شهرها و روستاها زیستگاههای مختلفی را برای موجودات زنده فراهم ساختهاند. مثل گیاهان و جانوران ممکن است در پارکها ، باغچهها ، فاضلابها و یا حتی خانهها زندگی کنند. بطوری که ، مناطق شهری زیستگاههای مناسبی را برای برخی پستانداران مثل روباه ، جوجه تیغی و موش ایجاد نمودهاند اما موشهای بزرگ مهمترین زباله خوارهای پستاندار شهرها محسوب میشوند. طبق برآوردهای انجام شده یک کیلومتر از مجاری فاضلاب میتواند 500 موش را در خود جای دهد. موشها به عنوان ناقلان بسیاری از جمله باکتری عامل بیماری لپتوسپروسیس محسوب میگردند. سگهای اهلی و گربهها نیز مهمترین ناقلان انگلهایی چون کرمهای پهن و گرد میباشند.
استفاده خردمندانه:شکی نیست که انسان برای ادامهی حیات مجبور به استفاده از منابع طبیعی است.انا نکته ی مهم استفاده ی صحیح و خردمندانه از این منابع است.
برای مثال،در موضوع جنگل های استوایی:1_باید بین استفاده ی اقتصادی از جنگل ها و فرصت بازسازی آنها تعادل به وجود بیاید.میزان قطع درختان باید قاعده و قانونی داشته باشد و وقتی درختان قطع میشوند ،با برنامه ریزی مناسب درختانی را جایگزین آنها کنند و عرصت رویش دوباره به درختان بدهند.2_کشاورزی و دامپروری با روش های علمی و جدید،را که کمترین آسیب را به محیط زیست می رسانند، به کشاورزان این منطقه آموزش بدهند.3_با ایجاد پارک های وحش از گونه های جانوری و گیاهی در معرض خطر مراقبت کنند تا نسل آنها منقرض نشود.
همکاری بین المللی:ما در کشور های مختلف اما روی یک سیاره زندگی میکنیم و همگی در آب و خاک و هوای این سیاره شریک هستیم.اما متاسفانه اغلب کشور ها به دنبال منافع خود هستند و کمتر به تاثیر تصمیم گیری ها و فعالیت هایشان بر محیط زیست سایر مناطق توجه دارند.برای حفاظت از زیست بوم ها و تنوع زیستی،همه ی جوامع باید باهم همکاری کنند.
برچسب : نویسنده : 4monireh4461e بازدید : 267